در خیابان‌های پر زرق و برق تهران، صبح زود است و خورشید تازه نور انداخته. مردم با لباس‌های کاری‌شان، آماده‌ی روز جدیدی هستند.
زنی جوان با کت مشکی و شلوار رسمی، کیف دستی‌اش را روی دوش انداخته و با دوچرخه‌اش به سمت دفتر کارش در حرکت است. در کنار او، پیرمردی با کلاه‌خود و لباس مهندسی، با دوچرخه‌ای قدیمی به سمت پروژه‌ی ساختمانی می‌رود.
این دو، نمادی از تحول شهری هستند، جایی که روزگاری تهران فقط صدای بوق ماشین‌ها را می‌شنید، حالا صدای زنگ دوچرخه‌ها، نویدبخش آرامش و پایداری است.

در آرزوی این صحنه‌های زیبا و نویدبخش، ما در تاریخ ۲۹ اردیبهشت تا ۱۲ خرداد ۱۴۰۲، کمپینی با عنوان “از دوچرخه تا محل کار” را راه‌اندازی کردیم. این کمپین، با هدف ترویج استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه روزانه و نه تنها به عنوان وسیله‌ای ورزشی، امکانی را فراهم آورد تا افراد بتوانند با لباس‌های کاری عادی خود، به سادگی و راحتی به محل کار خود دوچرخه‌سواری کنند. این کمپین نه تنها به کاهش آلودگی کمک کرد بلکه فرهنگ شهری را به سوی پایداری بیشتر سوق داد.